قرن:8
جنسیت:مرد
ملیت:ایران
(758 -670 ق)، نویسنده و مورخ. پدرش شیخ الاسلام شهاب الدین از دانشمندان و مؤلفان قرن هفتم و هشتم هجری و برادرش محمود زرکوب از علمای زمان خویش بود وی علوم ادبی و شرعی را نزد استاد دانش، محمدصفی کرمانی، ابراهیم زنجانی، عبدالرحمن علی بزغش، نورالدین محمد خراسانی و امین محمد فراگرفت و از عبدالرحمن علی بزغش اجازه ی اجتهاد گرفت سپس سر تعظیم بر آستان شیخ امین الدین بلیانی سود. در طریقت پیرو پدران بزرگوارش شد و از شیخ صدرالدین و شیخ قطب الدین نامقی جامی اخذ روش در سیر و سلوک کرد و خرقه از شیخ فخرالدین و دائی خویش حاج رکن الدین منصور بن مظفر پوشید. وی حدود 90 سال زیست و سال وفاتش را به اختلاف بین 745 تا 758 ق آورده اند. آثار وی: «شیراز نامه»، که به سبک بغداد نامه نوشته است؛ «کامل التواریخ» یا «عمده التواریخ» در متن «شیراز نامه» بدان اشاره شده اما نایاب است.
برگرفته از کتاب :اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
منابع زندگینامه :تاریخ ادبیات در ایران (1307 -1304 /3)، تذکره ی هزار مزار (359 -358)، دانشمندان و سخن سرایان فارس (102 /1)، شیرامه (مقدمه).
زندگينامه مشاهير ايران و جهان الدین منبع
درباره این سایت